Het succesverhaal van Claire

Hey there! Allereerst zal ik mijzelf even voorstellen, ik ben Claire Grootveld, 20 jaartjes jong en student Gezondheid & Maatschappij aan de Wageningen Universiteit. Daarnaast ben ik een fanatieke hardloper, ook ben ik regelmatig te vinden in de sportschool en besteed ik aardig veel tijd aan het maken van lekkere gerechten.

Maar als ik terug kijk naar waar ik vandaan kom, is dit niet altijd zo geweest. Altijd ben ik wel het – wat mensen zo noemen – ‘stevige’ meisje geweest. Ik heb heel mijn leven wel gesport (hockey, badminton, tennis, etc.), maar nooit écht iets gevonden wat ik leuk genoeg vond. Op de middelbare school was een structuur qua eten ook niet te bekennen en ontbeet ik ook vaak niet. Tot die tijd had ik altijd wel wat overgewicht, maar had ik nooit echt het vermogen om daar iets aan te doen en erin te slagen. Tot ik ging studeren in Wageningen, waar in het eerste 1,5 jaar nog 10 kilo bijkwam, door het vele feesten (alcohol en de vette hap erna), teveel slapen, niet sporten en ga zo maar door. Toén was ik er helemaal klaar mee. Ik had geen structuur meer in mijn leven, en zo ook niet in mijn eten of slapen. Ik wilde afvallen, omdat ik niet meer tevreden was met de persoon die ik zag in de spiegel, ik herkende mezelf niet meer. Daarbij heb ik het nog niet eens over de kilo’s, maar ik wilde niet gezien worden als ‘lui’ of als ‘de stevige/dikste van de groep’. Puur omdat ik zo niet ben. Met school en andere dingen die ik écht wil, ben ik altijd heel gedreven, daar ga ik voor en ik zal doorzetten tot het bittere einde. Ik wilde dit doorzettingsvermogen ook gebruiken in mijn afval-race, waardoor ik op 8 december 2014 er een streep onder heb gezet en de afspraak met mijzelf heb gemaakt dat het moest gaan gebeuren. Op die dag maakte ik ook mijn instagram-account aan, @changingalifestyle, waar ik veel motivatie uit haalde.

In de eerste week merkte ik dat met het doel ‘afvallen’, ik er niet ging komen. Daarom had ik mij ingeschreven voor de 1/4 Marathon van Rotterdam (10.5K), wat een geweldige stok achter de deur was. Ik ging hardlopen, at stukken gezonder dan alle pizza’s en vettigheid voorheen en de eerste paar maanden gingen mij goed af. Het hardlopen was heel zwaar, maar ik moest en zou het halen. Op de dag van de kwart Marathon was ik ongeveer 10 kilo lichter en rende ik die geweldige race. Daarna ging het afval-proces een stuk langzamer, ik kreeg ook weer meer oog voor alle lekkere dingen die er te vinden zijn in de supermarkt (lees: chocola). Maar rond juni 2015 ontdekte ik het krachthonk, wat voorheen maar een hele enge plek met zwetende kreunende mannen was. Ik kreeg hulp bij het uitvoeren van de oefeningen en daarbij ook schema. In deze tijd was ik ook begonnen met het bijhouden van mijn voeding in MFP. Met deze boost van krachttraining, hardlopen en het goed bijhouden van alles wat ik at, ging het afvallen ook stukken vooruit. Ik was in totaal 16 kilo afgevallen, waar ik super trots op was. Ik ging daarna op vakantie en voelde mijzelf beter dan ooit in bikini, geen enkele reden meer om mijzelf te schamen. Na die vakantie zat mijn volgende doel eraan te komen: de halve Marathon van Amsterdam. Hardlopen ging prima, alleen qua krachttraining en voeding zat ik in de grootste dip ooit. Ik focuste mijzelf teveel op de weegschaal en legde zoveel restricties op, waardoor de ‘lol’ van het proces weg was. Ik besloot met MFP te stoppen en richtte mijzelf weer op 5 keer per dag ‘gezond’ eten, waarvan ik de portiegrootte redelijk goed kon inschatten doordat ik het lang genoeg had bijgehouden. In de maanden na de zomervakantie was ik ook kwijt wat ik nou precies wilde met het proces. Toen besloot ik dat mijn afval-race tot zijn einde was gekomen, en ik mijzelf niet meer ging focussen op gewicht, maar op het bereiken van mijn andere doelen. Op 18 oktober 2015 heb ik dan ook de halve Marathon met de grootste glimlach ooit uitgelopen, wát een ervaring en overwinning op mijzelf.

Maar hoe is het vandaag de dag? Mijn grootste doel voor de toekomst is het uitlopen van de Rotterdam Marathon op 10 april 2016. Daarnaast doe ik ongeveer zo’n 4 keer per week krachttraining, eet ik gezonde maaltijden/snacks (zo’n 5 à 6 keer per dag) en probeer ik hierin een gezonde balans te vinden tussen ‘ongezond’/’gezond’ voedsel. Als ik terug kijk op mijzelf een jaar geleden, kan ik alleen maar blij zijn met deze fysieke, maar nog belangrijker: grote mentale verandering. Het is nu helemaal duidelijk dat het beste project waar je aan kunt werken, jezelf is!