Gisteren was het dan eindelijk zover, de poseerles voor alle deelnemers in de Flash Gym Den Bosch. Ik moet zeggen dat ik toch wel zenuwachtig was om mijn concurrenten te zien. Ergens weet ik wel dat ik goed op dreef ben, maar we weten ook hoe vrouwen in elkaar zitten. Die zijn nogal goed in het kijken en vergelijken… Dat werd dan ook volop gedaan. Het was een erg interessante bijeenkomst, waarbij we de poses en de T-walk oefenden en zoveel mogelijk feedback kregen van Birgit en Djanilla. Er was een grote opkomst en ik heb ook mijn concurrentes gespot. Dat heeft me veel opgeleverd, waardoor ik erg blij bent dat ik ben gegaan. Iedereen heeft individueel de T-walk geoefend voor de hele groep, dat is toch wel even een spannend momentje. Maar ja, straks is het publiek nog veel groter, je kunt maar beter niet bang zijn om voor een groep te lopen. Ik weet nu ook dat ik daar veel mee bezig ben op het moment dat ik loop, en dat kan niet. Want je moet ook bezig zijn met lachen naar de jury, lopen op flinke hakken, je poses goed doen, in de goede volgorde, al je spieren aanspannen, en had ik al gezegd dat je constant moet lachen? Zenuwen en het gevoel hebben bekeken te worden kun je er dus absoluut niet bij hebben… Ik ga vanaf nu mijn T-walk oefenen zodat ik hem kan dromen, en me er op de SAP niet meer druk om hoef te maken.
Ik heb jullie al helemaal gek gezeurd over het feit dat het bouwen bij mij zo lastig gaat. Mijn spieren worden groter en zwaarder, maar de echte kanonnen op mijn armen en benen blijven weg. Ik heb me tot grote irritatie van mezelf toe steeds afgevraagd of ik iets niet goed deed. Mijn coaches bleven rustig herhalen dat dit bij mijn lichaamsbouw hoort. Mijn spieren zijn langer dan die van anderen, dus ze zijn bij wijze van een beetje uit elkaar gerekt. Om daar een bobbel op te krijgen, moet ik harder sporten als iemand met korte armen. Ja, ja, dat klinkt logisch, ook al is het niet eerlijk, zei ik dan. Maar ondertussen volg ik allerlei mensen op Instagram die ook meedoen of bekend zijn in de sportwereld en dat zijn toch wel allemaal wat kortere mensen dan ik, waar ik mezelf toch weer mee ga vergelijken. Dat is nou eenmaal vrouw eigen. Gisteren kon ik met mijn eigen ogen zien dat mijn coaches al die tijd gelijk hadden, want: meer lange vrouwen in de bikiniklasse! En zij hadden een figuur dat vergelijkbaar is met dat van mij. Gespierd, richting het droge, maar geen kanonnen. En dat hoeft ook niet, anders zouden ze wel meedoen aan Body Fitness.
Wat ik ervan geleerd heb is dat ik mijn backpose te krampachtig doe. Als ik mijn schouders aanspan komt er meteen zon spleet tussen mijn schouderbladen. Ze vertelden me dat ik alleen maar in hoef te ademen en dan mijn armen in mijn zij moet plaatsen. Ik moest het wel een keer of 8 doen voordat het goed ging, want ik span verder wel alles aan in mijn lichaam, dus na het inademen kwam vanzelf die schouderkont weer terug. Uiteindelijk lukte het, maar ik moet dit vaak gaan oefenen voor resultaat. Ik heb liever dat de jury mijn kont een stukje lager bewondert 😉
Nog even over het eten; ik ga nog een paar weekjes door met mijn normale calorie-inname. Nu nog even flink bouwen, want ik heb een stofwisseling waardoor ik in een paar weken droog ben op het moment dat ik stop met bulken. Als ik dat te vroeg doe, ben ik te snel op gewicht, waardoor mijn lichaam (die dan nog steeds op standje hoge verbranding staat) aan mijn spieren gaat knabbelen. En dat wil ik natuurlijk niet hebben.
Tot de volgende!
