Op de één of andere manier zit er vaart achter Ingèr’s fatsuit, althans het verliezen ervan. Ik heb het mezelf weer eens moeilijk gemaakt. En ja, ik vraag me af waarom… Om precies te zijn: Ik heb nog 78 x 24 uur om mezelf te bewijzen, want mijn allereerste ‘shoot’ staat gepland. Op 3 april sta ik daar, te poseren. Of in ieder geval een poging te doen om…
Niets geks trouwens hoor, geen bikini’s of halfnaakte foto’s en zeker geen wedstrijdfysiek op de planning, maar wel drie maanden kei hard werken en doelen de kop inslaan. Waarom ik dit heb gedaan: géén idee, want aan de ene kant presteer ik goed onder druk en aan de andere kant vind ik dit dood- en doodeng. Misschien ook omdat niet per se in een ultimatums geloof. Als fittie ben ik juist van gezondheid en niet van de quick fixes of onmogelijke idealen. Maar een uitdaging? Daar ben ik altijd voor in. En dat is dit, een uitdaging. Met een côte-dor chocolade reep (mét hazelnoten) achter m’n kiezen -die had ik écht helemaal verdiend- seal ik de deal. Zondag 3 april staat vast. Wacht, wat doe je nou Ingèr. Wat is dit nou voor begin? Waarom dééd je dit nou? Mr. Willem de fotograaf die ook de dames van GOOFS nóg knapper doet lijken, gaat op 3 april aan de slag met mijn verbeterde fysiek. Althans, dat moet nog blijken… Misschien moet ik de regels van Anne toch nog maar een keer lezen…
