Kies ik voor blijdschap op de korte of lange termijn?

Korte termijn versus lange termijn.

Steeds vaker krijg ik de vraag waarom ik dat koekje niet pak, waarom ik geen frietjes mee eet of waarom ik nooit pizza bestel.Gevolgd door de vraag of ik dit vervelend vind en of ik dit wel vol kan houden?

Eigenlijk is het voor mij heel simpel. Ik kies voor de lange termijn. Hiermee wil ik zeggen dat ik bij de keuze bedenk of het me blij maakt op de korte of op de lange termijn? En natuurlijk is het niet altijd even simpel maar ik merk dat het steeds natuurlijker gaat.

Op de korte termijn zal ik misschien best blij worden van vrijdag frietdag bij mijn ouders thuis. Maar ik weet dat ik op de langere termijn blijer word van mijn eigen bakje heerlijke salade die ik meeneem als ik er op vrijdag eet. Is dat saai, asociaal of vreemd? Geen idee wat een ander er van vind het gaat er om dat ik er een beter en gelukkiger mens van word. Uiteindelijk zou dat voor iedereen het doel moeten zijn.

Ik kijk soms naar mijn vriend die lasagne aan het eten is alsof ik nog nooit kaas heb gezien, ruik de warme nacho’s van mijn broertje zondag bij de bios en denk mmmmm of als er bitterballen komen langs op werk  moet ik echt even op mijn tanden bijten. Maar ik meen het oprecht als ik zeg dat deze gedachte snel verdwijnt en ik zelf geniet van ( bij de bios zondag bijvoorbeeld) mijn bakje kwark.

Ik zeg niet dat ik NOOIT meer iets ‘ongezonds’ eet maar niet heel vaak. En ik mis het ook echt niet zo veel meer. Ik zorg er namelijk wel voor dat ik iets anders lekkers te eten heb en bedenk me vooral waar ik vandaan kom en NOOIT meer terug wil. Mijn lange termijn gedachte is een happy fitte Anne zolang dat mogelijk is. En JA ik moet er wat voor doen en JA ik moet er wat voor laten. Maar ach zo hebben we toch allemaal wel iets? 😉

Xx Anne