Ik kreeg een tijdje terug een berichtje op Facebook wat begon met; Anne ik zie dat je behoorlijk saai bent geworden maar wel knap hoor deze prestatie!
Dit kreeg ik van iemand die me kent uit mijn stage periode in Kaapstad. 100 kilo schoon aan de haak, iedere avond stappen en eigenlijk meer dronken dan nuchter ’s avonds. Ik was in mijn studenten periode een ras echte student die wel een paar (lees veel te veel) biertjes op kon, graag uit eten ging en een feest beest pur sang. Een echt gezellig dikkertje. Ik was altijd vrolijk, altijd in voor spontane uitstapjes/etentjes of stapavonden.
Nu heb je als student hier ook wat meer vrijheid voor dan een full time job hebbende (in mijn geval eigen ondernemer, eigenlijk altijd minimaal 6 dagen per week aan het werk). Ik kan me geen kater meer veroorloven gedurende de week wat in de schoolbanken niet echt een probleem was.
Afijn, saai geworden dus. Het klopt dat ik nauwelijks nog drink, uren lang doorhalen in de kroeg ook niet vaak meer doe en uit eten hier en daar vaak ook niet in mijn “nieuwe ik schema” past. Dat wil niet zeggen dat ik dit nooit meer doe, maar wel een stukje minder en ik plan het wat beter. Moet dit? Nee helemaal niet maar ik voel me er gewoon fijn bij.
Gelukkig dat ik nu ben, veel gelukkiger dan toen…
Want ik wil nooit meer terug naar toen omdat ik nu;
– Niet meer half jankend terugkijk naar foto’s. Vooral die waar je met je (dunne) vrienden op staat en jezelf zo kan vergelijken met de rest.
– Ik INTENS gelukkig word van krachttraining en wandelen. En dit nog lekker gaat ook.
– Ik werkelijk alles pas wat ik uit de rekken haal als ik aan het shoppen ben. (OK niet echt handig voor de portemonnee maar ach, daar werk ik voor he ;-))
– Nu ikzelf ook nagekeken word op straat of in ieder geval dat denk ik dan toch soms. Vroeger wist ik zeker dat het om mijn mooie (slanke) vriendinnetjes ging. Kunnen mensen zeggen dat niet iedereen van slank houd. Maar zo’n 40 kg overgewicht vind het overgrote deel niet echt het ideaal beeld.
– Ik eindelijk naar mezelf in de spiegel kan kijken en kan denken; Nou, dit is zo verkeerd nog niet. Ik lach in plaats van dat ik een traan wegveeg naar mijn spiegelbeeld. Iets wat niet met woorden te beschrijven is.
– Ik nu energie voor 10 heb, al had ik dat eigenlijk altijd al wel. ( Bijnaam van Durecell konijntje is al lang geleden bedacht)
– Ik nog steeds intens geniet van een stappen maar ook intens kan genieten van mijn katerloze frisse zondag die ik start met een goeie sessie krachttraining.
– En hoe gek het ook klinkt. Ik nu gewoon een bord vol friet naar binnen kan gooien zonder het idee te hebben dat mensen naar je kijken. Ik at toch nooit zo gemakkelijk bij een friettent oid. Niet dat ik dat vaak deed maar dan nog.
– Het is natuurlijk ook heerlijk om een extra deel kastruimte nodig te hebben voor flitsende GYM outfitjes.
– Je gewoon wat meer zelfvertrouwen hebt nu en dat merk je ook bij bijvoorbeeld dingen met je werk.
– En niet te vergeten had ik nooit zo veel lieve volgers gehad. Nogmaals, dit alles was nooit zonder jullie gelukt!
OK, saai dus. Nou eigenlijk ervaar ik het niet zo. Ik kies hier bewust voor en geniet nog meer van het leven dan ooit tevoren. Maar dan gewoon op een andere manier. Als beste versie van mezelf!
Wat zijn de dingen die jij al bereikt hebt? Waarom zou jij niet meer terug willen naar je iets minder fittere ik? Of waar kijk je naar uit als je dadelijk die fittere versie van jezelf bent? Let me know!!
4 reacties
Nou Anne, als je maar weet dat JIJ met je fantastische prestaties degene bent die mij 5 weken geleden heeft geïnspireerd om een afspraak te maken bij de sportschool! Ik wil gewoon dat wat jij al bereikt hebt. Nu sta ik nog ongeveer onder aan de ladder want ben pas 4 weken bezig maar ben nu al zo enthousiast over mijn behaalde resultaten. Echt je bent een TOPPER en groot inspiratiebron voor velen! Dankjewel!
Wauw , super goed wat je al hebt bereikt! Daar mag je echt trots op zijn!
Het is bijzonder herkenbaar voor mij.
Ik ben inmiddels ( weer ) 24 kilo afgevallen. Zo’n 3 jaar geleden was ik 27,5 kilo afgevallen maar door zwangerschap zat alles er weer bij. Dit doordat ik mezelf wel wat extra gunde na een tijd van altijd op je eten letten en ik nu het gevoel had dat ik toch wel aan zou komen.
5 weken na de geboorte van mijn zoon stond ik weer in de sportschool , dit tegen de zin van mijn trainer in omdat dit toch wel heel vroeg was , maar ik voelde mij goed en ik was vastbesloten om die extra kilo’s er weer af te krijgen.
Dit viel mij behoorlijk tegen , ik had een nieuw ritme ( veel minder rust ) en ik moest weer van voor af aan beginnen. Vooral dit laatste viel mij erg zwaar. Ik was zoveel meer gewend en ik wou niet gezien worden als het dikkertje dat het zwaar heeft in de sportschool.
Na een jaar struggelen was de maat voor mijn trainer vol!
Hij bood mij een aantal Personal training lessen aan om me weer plezier te geven in het trainen en de kop ervoor te krijgen.
Dit hielp! Dolblij ben ik met mijn trainer die ontzettend veel geduld heeft voor mij en me aan alle kanten wil helpen.
Door mijn zwangerschap was mijn lichaam veranderd waardoor ik niet het zelfde meer kon eten als daarvoor.
Hierdoor duurder het nog langer voordat er echt iets gebeurde.
Sinds een paar maanden zijn we weer lekker bezig en behaal ik mooie resultaten.
Met een mooi doel voor ogen ( mijn eigen bruiloft volgend jaar ) heb ik genoeg motivatie om elke week weer te knallen. Alles met ups en downs maar zolang mijn weegschaal elke week nog lief voor mij is heb ik niet te klagen.
Afijn wat nu zo herkenbaar is , is dat met feestje en verjaardag veel familie of vrienden het ‘goed’ met je voorhebben en je graag een borreltje of een lekker hapje willen aanbieden , het is best moeilijk om elke keer nee te zeggen omdat ik het mezelf ook wel eens gun. Maar als ik de hele avond keurig aan me watertje en gezonde snacks heb gezeten voel ik me toch beter! Ik ben de volgende dag fit en kan knallen in de sportschool
Kortom , gewoon lekker doen waar jij je goed bij voelt!
Zo herkenbaar jouw verhaal. De mensen om mij heen die niet of minder bewust met hun lijf bezig zijn, hebben vaak moeite met begrip opbrengen voor mijn keuzes. Hun blik als ik niet mee ga stappen of niet uit eten wil spreekt boekdelen. Nog te vaak zwicht ik hiervoor, omdat ik niet ‘anders’ wil zijn. Hierdoor voel ik me na afloop schuldig, omdat ik niet luister naar m’n eigen behoeften. Kortom, ik vind het heel erg lastig om m’n eigen pad te volgen terwijl mijn omgeving hier soms vraagtekens bij zet. Heb je tips voor mij hoe ik dichter bij mezelf kan blijven? Ik hoef gelukkig niet zoveel af te vallen, maar ik wil zo graag een strakker en fitter lijf !! Ik weet dat dat me zowel mentaal als fysiek zoveel oplevert en toch vind ik het moeilijk om een bijbehorende levensstijl vol te houden in een wereld vol verleidingen. En bedankt voor jouw eerlijkheid ! Je bent een mooi en inspirerend mens. Keep up the good work !!
dank je wel voor je berichtje Petra, Dat is en blijft moeilijk. He heeft te maken met een sociale druk maar eigenlijk vindt je het wellicht TE belangrijk wat anderen van je vinden? Ik ben duidelijk geweest vanaf het begin tegen mezelf en tegen andere dat het een strijd werd die ik voor mezelf ging strijden. En dat ik nu soms voor andere opties kies omdat ik dit wil volhouden oid moeten ze maar begrijpen en anders pech. Uiteindelijk doe ik iets wat IK wil en waar IK me beter door ga voelen. Dat is niet egoïstisch maar verstandig. Jezelf lekker voelen, dat uitstralen en blij zijn met je eigen ikke. Dat is stiekem toch wat iedereen wil. Om nog maar te vergeten dat je ook voor je vrienden veel leuker bent als je happy bent en blij met je eigen ikke.Heel veel succes lieve Petra, kus!!